sözlük yazarlarının pişmanlıkları

ilk aşkını yaşamak için onbeş yaşını beklemek. en büyük aşkını yaşamak için otuziki yaşını beklemek. (bkz: bir aşk kaç aşktan yapılıyor)

ben doğum günümde ölen kuzenime doğum günümde söz seni nadasa götürcem diye söz verip onu umutlandırmama rağmen götüremediğime çok pişmanım. götüremedim ve ben o gün doğum günümü unuttum babuşlar.

ufakken bizim bi komşu vardı götüne bakar 31 çekerdim, bir gün ben eve giderken köpekler beni kovaladı o necla teyze beni kurtardı o an çok pişman okdum ona bakıp 31 cektım diye neyse köpeklerden korktm titrerken bana sarıldı sarılınca kafam göğüslerine değince eve gidip bidaha 31 çekmiştim

sevdiğim kıza gidip; bana beni sevmediğini söyler misin? demem.

ildışında üniversite tercih etmemem

yaşım 13'dü. yaz kampına gitmiştim bodrum'a. kampta efsane bi kız vardı beyza diye sapsarı saçlı yeşil gözlü kampın en güzel kızıydı ben de galatasaray da yüzücüydüm o yüzden midir nedir bana asılıyo gibiydi ara ara. kamp'ın son günü kumsal da tek başıma oturuyorum geldi yanıma. naber napıyosun derken; -sana bi soru sorucam +sor -sen hiç bi' kızı bozdun mu? +hayır (gayet cool bir şekilde. anlamını bilmiyorum ki amk) amına koyim kız bozmak ne demek lan daha yaşım 13 sikimin varlıgından hemen hemen yeni haberim oluyor kızın bana sordugu soruya bak. kamp bitiyo eve dönüyorum mahalledeki abilere soruyorum böyle böyle diye kahkahayı basıyolar aq. bunlar hep bilgisizlik :(

sevdiğim kızla çıktığımızda onun elini tutamadım ,ona hiç sarılamadım ve onu hiç öpemedim ki bunlar koydu bana yapmadığım için pişmanım ona sarılmak kokusunu içime çekmek elini tutmak nasıl bi duygu asla bilemeyeceğim

bugüne kadar yaptığım hiçbir şeyden pişman olmadım. pişman olduğum her şey kendiliğinden gelişen olaylardandı. ne engel olabildim, ne de her şeyi eskiye çevirebildim.

ilk kuponumda yunan ligine yer vermek

o son çocuğu yapmıcaktım

o kıza seni seviyorum demicektim birader

kıymet bilememek

sırf utandığım için en sevdiğim yazarlardan biriyle konuşma fırsatını kaçırdım. keşke söyleseydim dediğim an çoktur. keşke söylemeseydim dediğim an tektir.

cok sevdik ne yapsa bize eyvallah diyoruz vazgecemiyoruz hacı

dün gece otobüste bana baktığından emin olduğum kızla iletişim kurmadım. amıma koyim. güzeldi de.

bi kız vardı, elimde tutamadım. acemiliğime denk gelmişti be. zamanı geriye alabilsek şu an belki dünyanın en güzel kızıyla sevgili olabilirdim.

ilk onu sevdiğimi anladığım gün "hayır hayır saçmalama o kim sen kim hadi yol yakınken dön" demem gerekiyordu işte o gün için çok pişmanım...

aileme karşı yaptığım tüm hatalar.

en büyüğü ilkokuldayken o'nunla aynı okula gitmiş olmak.

okuduğum ve mezun olduğum bölüm ve mesleğim (bkz: hukuk) (bkz: avukatlık )

mütemadiyen duyuyorum bu pişmanlığı. uğruna neleri göze almıştım halbuki ulan! zilk harflere baksana...

çok fazla seni seviyorum demem ve bu sözün değerini azaltmam

lise 3 te iken tarabyasporun baskani gelip beni kalecileri olmam icin istemisti dersane saatlerimle antreman ve mac saatleri çakışıyo diye gitmemiştim bir sene sonra beşiktaş'a imza atacakken elim kırıldı ileride kireçleme olma ihtimali yüksek olduğundan sözleşme iptal oldu keşke tarabyaspora gitseydim belki elime daha fazla dikkat ederdim o zaman

dun iki dakikalığına ağız ve burun kısmını kapatan buffı açmam. nefes alalım derken ölüyorduk (bkz: dilini eşek arısı soksun )

seçimlerimden pişman olmamama pişman oluyor gibiyim. ne olduğunu ben de bilmiyorum. 'öyle gerekiyordu ben de öyle yaptım oldu' da diyemiyorum. 'keşke yapmasaydım her şey daha farklı olucaktı' da diyemiyorum. pişmanlığım varsa o da onunla geçen güzel günlerimi neden daha fazlalaştırmadığımdır. her şey de bir yerden sonra kısmet. kısmetten ötesi de olmuyor lakin insanız nihayetinde. bunları düşünmeden edemeyiz. besin kaynaklarımızın en önemlilerinden birisidir 'acı'.

tercih listesine istemediğim şehri yazmak. üstelik o şehir tuttu şimdi sike sike gidicem amk

eski arkadaşlar, arkadaş olduğum için pişmanım

salak gibi sonunu bile bile aynı işe 2. kez kalkışmam

karabük üniversitesini tercihlerim arasına almak 2 senedir sürünüyorum bu lanet şehirde

o zaman isteyerek bilerek yaptığım şeyden şimdi neden pişman olayım? saçma.

cumartesi gecesi barışşmak için mesaj atacaktım. pazaryesi yüzyüze konuşurum daha iyi olur dedim. cumartesi gecesi gitti.. bor daha da gelmedi. hâlâ konuşuyorum ama duymuyor.

yaptığım hiçbir şeyden pişman olmadım. benim pişmanlığım yapmadığım yapamadığım şeyler yüzünden

en büyük pişmanlığım bi keresinde sineğin teki uyuz uyuz dolanıyodu. bende camı açtım kaçsın diyede çakmağı yaktım tutuyorum. lan sinek kaçmadı kanatları yandı amk. bi pişman oldum. sineği kanatsız bırakmak nasıl bi vicdansızlık diyerek tribe girmiştim.

kız arkadaşım bu gün sana artık güvenmiyorum sana olan inancımı sarstın dedi 8 saattir sesim soluğum çıkmıyor uzun zaman sonra ilk defa söyleyecek birşey bulamadım özür dilerim bile diyemedim neyse her şey gibi bu da geçer 🚬🚬

fırsatım olmasına rağmen 2(iki)(ll) kere farid farjad konserine gitmedim. böyle pişmanlığa sokayım ama o atılmayan aşk mesajlarından daha mantıklı bence

lise sonda kız işlerine bulaşmayın hem aşkta hemde sınavda kaybedersiniz

hukuk fakültesini yazmak. bölümümü ne kadar sevsem de..

sudan sebeplerden sevgilimle kavga etmiştik. aşırı sinirlenmiştim ve ayrılmak istediğimi söyledim. tamam dedi. sonrasında sürekli yanaşmaya çalışıyordu bense umursamıyordum. aradan bir süre geçti ve onsuz yapamadığımı anladım lakin bunu dile getirdiğimde iş işten geçmişti. bana seni eskisi gibi sevmiyorum dedi ve ilişkiyi tamamen kesti. ne oldu da bu kadar nefret edercesine tavır aldı anlamadım. hala derim kendime keşke hiç ayrılmak istemeseydim aramıza soğukluk girmese belki bunlar olmayacaktı. ama şunu da kendime sormadan edemiyorum bugün 1 ay konuşmayınca eskisi gibi sevmeyen kız yarın yine aynısını yapıp beni yarı yolda bırakmaz mıydı? orasını bilemem ama yine gelse yine severim çünkü aşk aptallıktır be..

o kadar çok pişmanlığım var ki hangisinden başlayacağımı bilemedim resmen.

mantıklı düşünmeden hareket etmek...

ünv. 1. sınıfta her türlü şartlarım tuttuğu halde geçiş yapmamam.

beykenti tercih eden beynime sokayım. (bkz: vakıf üniversiteleri pişmanlıktır )

5 yıl boyunca bir kıza açılamadım şimdi ne zaman bir kızı sevsem aklımdan çıkmıyor ezel eyşan döngüsüne döndü mq

veterinerlik okuyabilmek isterdim. evet, çocukluktan beri hayalim bu yöndeydi. ancak aile baskısı sebebiyle mühendislik okumak zorunda bırakıldım. siz siz olun, başkasının istekleri yüzünden ideallerinizden vazgeçmeyin.

bugün de çoluğumun çocuğumun rızkını ojelere, eyelinerlara yatırdım. pişmanım ama bir daha olsa yine aynısını yapardım.

asosyal sözlüğe üye olmak.

gitme diyememiştim. ama buna üzülmüyorum. keşke siktir git deseymişim zamanında.

sevmediğim bir bölüm okuyorum ve dahası bırakamıyorum bitirmek zorundayım.

kimseye güvenilmiyceğini daha öğrenemeyip insanlara fazla değer yükleyip o değerde boğulmak